رنگ های خوراکی مواد آلی بهداشتی هستند که برای افزودن رنگ و عطر به مواد غذایی مانند ژله ها ، شیرینی ها ، کیک ها ، کرم ها ، نوشابه ها ، آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرند. این رنگ ها معمولا از منابع طبیعی مشتق شده و دارای مجوز مواد غذایی FDA و اختصاصی هستند.
کاربرد رنگ های خوراکی عبارت است از:
•بخشیدن رنگ تند و زیبا به مواد غذایی و افزایش جذابیت بصری آن ها. این امر مصرف کنندگان را ترغیب می کند تا محصولات را بخرند.
•پوشش دادن رنگی به مواد غذایی سفید رنگ مانند کرم ها ، شیرینی ها و غیره برای جلوگیری از ظاهر خاکستری آن ها.
•بهبود جذابیت و قابل تشخیص بودن محصولات از طریق استفاده از رنگ های پرکشش با روشنایی مناسب.
•محافظت از مواد غذایی به واسطه ایجاد لایه محافظ رنگی بر روی سطح آن ها و جلوگیری از تغییر رنگ ، اکسیداسیون و فساد.
مزایای استفاده از رنگ های خوراکی شامل بهبود جذابیت بصری و افزایش فروش محصولات ، ایجاد احساس مطلوب از مصرف مواد غذایی ، افزایش عمر ماندگاری و جلوگیری از هدر رفت محصولات غذایی ، بهبود ظاهر و ارتقاء کیفیت محصولات ، محافظت از ویتامین ها و سایر مواد مغذی از طریق کاهش اکسیداسیون و غیره می باشد.
معایب کاربرد رنگ های خوراکی شامل احتمال وجود مواد شیمیایی مضر ، آلرژی زا بودن برخی رنگ ها ، افزایش کالری و قند مواد غذایی به دلیل استفاده از رنگ های شیرین کننده ، تأثیر منفی بر مصرف رنگ غذایی در کودکان و در حالت های بیماری و غیره می باشد.
با توجه به مزایای مهم کاربرد رنگ های خوراکی و وجود معایب احتمالی آن ها ، لازم است که این مواد به درستی انتخاب و مورد استفاده قرار گیرند. رنگ های مجاز و مناسب با مواد غذایی ، استفاده منطقی و محدود ، برچسب زدن مناسب محصولات و آگاه کردن مصرف کنندگان ، نظارت مستمر بر کیفیت و عملکرد رنگ ها و رعایت ملاحظات تغذیه ای می تواند از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کند.
با رعایت کلیه ملاحظات فوق ، رنگ های خوراکی می توانند به عنوان ماده ای مفید و ایمن مورد استفاده قرار گیرند و به ارتقاء شرایط بهداشتی و جذابیت مواد غذایی کمک نمایند. در عین حال ، لازم است که مطالعات ادامه یابد تا اثرات بلند مدت استفاده از آن ها مشخص گردد.
