خلاصه:در طول زندگی حرفه‌ای ما، مذاکره درباره حقوق امری اجتناب‌ناپذیر است. به ویژه زمانی که می‌خواهیم در کسب‌و‌کارهای کوچک یا فعالیت‌های خصوصی متوسط مشغول به کار شویم. با این وجود معمولا زمان لازم را به برنامه‌ریزی و آمادگی برای این مذاکره مهم اختصاص نمی‌دهیم.
مذاکرات حقوق کمابیش مانند اولین بوسه هستند! زمان زیادی به آن فکر می‌کنید و حتی این افکار شما را دستپاچه و مضطرب می‌کند، ولی به محض اینکه آغاز شود، آرام و طبیعی ادامه می‌یابد...
هفت اشتباه مهلک در زمینه مذاکره حقوق:
در اینجا با هفت اشتباه مهلک آشنا می‌شوید که دانستنشان قطعا برای شما مفید خواهد بود. چرا که با بی‌توجهی به این موارد، به سادگی موقعیت شغلی‌تان را از دست می‌دهید:
1) خود را ناآماده نشان دادن
در یک مصاحبه شغلی، کارگزین از شما انتظار دارد درک درستی از شرکت، ماموریت و ارزش‌های آن و زمینه فعالیتش داشته باشید. بنابراین سعی کنید پیش از مذاکره در مورد حقوق، وب‌سایت شرکت را بررسی نموده و با برخی از کارکنان صحبت کنید. جمع‌آوری اطلاعات در مورد شرکت به شما کمک خواهد کرد که انتظارات غیرواقعی از شغل موردنظر نداشته باشید.
به علاوه، برخی سوالات هستند که عموما در یک مصاحبه شغلی پرسیده می‌شوند. اگر بتوانید پیش از ورود به جلسه، خود را برای پاسخگویی به آن‌ها آماده نمایید، به نفعتان خواهد بود. هرچند این سوالات مستقیما درباره مسائل مالی و حقوق نیستند، پاسخ شما به آن‌ها میزان آمادگی و اشتیاقتان را برای شغل جدید نشان می‌دهد و البته این امر قطعا بر میزان حقوق تاثیر خواهد گذاشت. برخی از متداول‌ترین پرسش‌هایی که در یک جلسه مصاحبه شغلی مطرح می‌شوند، عبارتند از:
انتظارات شما از این شغل چیست؟
لطفا 3 نقطه ضعف شخصیتی یا رفتاری خود را ذکر نمایید.
در مورد شغل اخیرتان بگویید...چرا آن را ترک کردید؟
2) شتاب‌زده بودن برای شروع مذاکره در زمینه "مسائل مالی"
ضرب المثلی قدیمی با این مضمون وجود دارد: "هر که ابتدا در مورد پول صحبت کند، شکست می‌خورد". این ضرب‌المثل هیچ جایی به اندازه مذاکره در مورد حقوق مصداق ندارد.
اولویت اول کارگزین این است که آیا شما فرد مناسبی برای شرکت هستید یا خیر. علاوه بر این او انتظار دارد نخستین اولویت شما نیز همین باشد. ولی اگر شما سریعا شروع به صحبت در مورد مسائل مالی نمایید، خلاف خواسته کارفرما رفتار کرده‌اید و نشان داده‌اید که شما بیش از "مناسب بودن خود برای این شغل"، به منافعتان فکر می‌کنید. پس بهتر است اجازه دهید ابتدا فرد مقابل صحبت در مورد "مسائل مالی" را آغاز کند.
حتی می‌خواهم پا را یک قدم فراتر گذاشته و توصیه کنم چنانچه کارگزین هم مذاکره در زمینه حقوق را پیش از صحبت‌های دیگر آغاز نمود، شما سعی کنید هوشمندانه موضوع را تغییر دهید تا به صورت غیرمستقیم به وی تاکید نمایید که نخستین اولویت شما "مناسب بودن برای این شغل" می‌باشد.
در نتیجه هرگز پیش از این موارد به بحث درباره حقوق نپردازید:
کسب اطلاعات کافی در زمینه شغل موردنظر
ذکر توانایی‌های خویش برای کارفرما
برقراری رابطه حسی با کارفرما
3) محک زنی
شما راه‌های بسیاری برای سنجش توانایی و مهارت خود دارید.
می‌توانید متوسط حقوق پرداختی را در سایر شرکت‌هایی که در این صنعت مشغول به فعالیت هستند، بررسی نمایید.
می‌توانید متوسط حقوق پرداختی افراد متخصص و حرفه‌ای با سطح دانش و تجربه خود را بررسی نمایید.
علاوه بر این، می‌توانید متوسط حقوق پرداختی افراد متخصصی را که در شاخه مشابه شما و در همان منطقه جغرافیایی مشغول به کار هستند، بررسی نمایید.
ولی فراموش نکنید که کارفرمایان به فاکتورهای دیگری نیز توجه دارند. به عنوان مثال "بودجه شرکت" و "جریان نقدی آینده" در زمره این فاکتورها می‌باشند. بنابراین بهتر است در جلسه مذاکره با کارفرما، بیهوده زمان را با صحبت در مورد محک‌‌زنی‌هایتان تلف نکنید، چرا که این اطلاعات برای هر دوی شما قابل دسترسی می‌باشند. البته می‌توانید به طور غیرمستقیم به آن‌ها اشاره نمایید، ولی به خاطر داشته باشید که هیچکس علاقه‌ای به شنیدن این بخش تلخ داستان ندارد.
4) صحبت درباره مخارج زندگی
هیچ مدیری دوست ندارد وقت ارزشمندش را با شنیدن صحبت‌های شما درباره مخارج زندگی تلف کند. مذاکرات حقوق می‌بایست صرفا در زمینه ارزش شما برای شرکت باشند، نه در زمینه مشکلات مالی شخصیتان. بنابراین به امید کسب حقوق بیشتر، به ذکر مسائلی از قبیل وام‌های خود یا شهریه مدرسه فرزندتان نپردازید. زیرا کارفرمایان هرگز بر مبنای نیاز مالی افراد به آنان پول پرداخت نمی‌کنند.
5) تعیین یک رقم حقوق مشخص، در پاسخ به سوال"ملزومات حقوق مدنظر شما چیست؟"
مذاکره حقوق تنها در مورد یک رقم مشخص نیست. شما باید درباره "بسته حقوق و مزایا" فکر کنید. داشتن پارکینگ، پشتیبانی برای حضور در آموزش‌های ضمن خدمت و خارج از محیط کار و فرصت دیدار از نمایشگاه‌های بین المللی، تنها چند مورد از اقلام بسته حقوق و مزایا می‌باشند.
6) تصور این که حقوق به "شخص شما" اختصاص می‌یابد، نه به "موقعیت شما"
هیچکس روی شخص شما سرمایه گذاری نمی کند. اکثر کارگزینان روی موقعیت شغلی شما سرمایه‌گذاری می‌کنند. بنابراین درست نیست که با شخصی فرض کردن مسائل، برخوردی تهاجمی یا منفعل در پیش بگیرید. تنها با صراحت و قاطعیت، درباره موقعیت شغلی موردنظر و صلاحیت‌های لازم برای آن صحبت نموده و دلایلی را ذکر کنید که باعث می‌شوند شما خود را برای این شغل مناسب بدانید.
7) اتکای بیش از حد به حقوق دریافتی قبلی
صحبت کردن شما درباره حقوق دریافتی قبلی راهگشا نخواهد بود. به خاطر داشته باشید که گذشته، گذشته است. بنابراین بهتر است فقط در مورد شرایط فعلی، چالش‌های موجود، استعدادها و مهارت‌های خود و... صحبت نمایید. زیرا موقعیت فعلی شما هیچگونه ارتباطی به موقعیت‌های شغلی قبلی‌تان ندارد.
منبع:برترین ها
