کولر یک وسیله تحت فشار برای تبادل گرما با هدف خنک کردن فضا می باشد. کولر از دو بخش اصلی تشکیل شده است:
• واحد داخلی : واحدی است که در محیط مورد نظر نصب می شود و شامل کمپرسور ، کندانسور ، تبخیر و فن می باشد. کمپرسور و کندانسور گاز سیال خنک کننده را تولید می کنند و تبخیر و فن این گاز را برای خنک کردن هوای محیط به گردش می اندازند.
• واحد بیرونی : واحدی است که خارج از محیط نصب می شود. شامل کمپرسور ، کندانسور ، تبخیر و فن می باشد. این واحد فرآیند تبادل گرما را با هوای بیرون انجام می دهد و گاز سیال خنک کننده را تولید می کند که واحد داخلی آن را دریافت و برای خنک کردن فضا مورد استفاده قرار می دهد.
واحد داخلی و بیرونی کولر با توب های مدار بسته شامل لوله وایر و جریان سیال خنک کننده به هم متصل هستند. این سیال خنک کننده معمولاً گاز فریون است که در چرخه تبادل گرما تحت فشار مختلفی قرار می گیرد و تغییر فاز می دهد.
کولرها انواع مختلفی دارند که مهم ترین آنها عبارتند از:
• کولر ساختمانی :
کولری است که برای خنک کردن کل ساختمان یا قسمت هایی از آن مورد استفاده قرار می گیرد. شامل کولرهای مرکزی ، اسپلیت و ویندوال است.
• کولر اتومبیل :
کولری است که در وسایل نقلیه برای خنک کردن محیط سرنشین نصب می شود.
• کولر پکیج :
کولری است که واحد داخلی و بیرونی آن به طور جداگانه تولید ، نصب و اتصال می شوند. از نظر ظاهری مجزا هستند ولی از لحاظ انتقال سیال خنک کننده به هم متصل اند.
• کولر اسپلیت :
کولری است که واحد های داخلی و بیرونی آن جداگانه ساخته می شوند و به تعداد مورد نیاز در محیط نصب می شوند. از نظر کارایی برتری نسبت به سایر انواع دارد اما نصب آن پیچیده تر است.
• کولر ویندوال :
کولری است که واحد داخلی آن در پنجره ای میان دیوار بین دو فضا نصب می شود. اجازه می دهد که هر دو فضای مجاور را خنک کند. کارایی کمتری نسبت به سایر انواع دارد.
کولر با تولید برودت موجب کاهش دما ، رطوبت و سرعت هوای محیط می شود که احساس خنکی و مطبوعی را برای ساکنین ایجاد می کند. کولرهای مرکزی علاوه بر آن می توانند کنترل دقیق دما و رطوبت را در سراسر ساختمان فراهم کنند. کولر به عنوان وسیله ای مهم برای راحتی و بهداشت در محیط های بسته مدرن مورد استفاده قرار می گیرد.
