همانطور که می دانیم تولید فرش ایرانی در قرون 17 و 18 از طریق کارگاههای سلطنتی صورت می گرفته است. بسیاری تولید اولیه فرش و قالی ایرانی ،بویژه قالیچه های ابریشمی کوچک،را به کاشان و به قرن شانزدهم نسبت می دهند. کارگاههای فرش ایرانی بعد از حمله افغانها تولید خود را متوقف نمودند و تولید فرش تا قرن بیستم به میزان زیادی کاهش یافت. در طول تاریخ، کاشان مرکز اصلی تجارت البسه و پوشاک بوده است. در اواخر قرن نوزده، بازار به یکباره تغییر کرد و صنایع محلی از لباسهای پشمی به فرشهای پشمی و ظریف روی آوردند.
فرش ماشینی هرگز رقیبی برای فرش دستباف کشور تصور نشده است بلکه در مقاطع مختلف موجب توسعه صادرات فرش دستبافت ورود ارز به کشور نیز گردیده است . فرش ماشینی باعث شده است تا خانواده هایی که توان خرید فرش دستباف را ندارند بتوانند جهت آذین بندی محل مسکونی خود از فرش ماشینی استفاده کنند.
